EP.26
ผมต้องการ...ใครก็ได้ช่วยหยุดผมที!
ราวกับโดนทิ้งท่ามกลางกองไฟ
มาร์คเล้าโลมคนตัวเล็กด้วยลิ้นร้อนที่ลากยาวลงมาท้องน้อย
ร่างเล็กแอ่นตัวขึ้นเพื่อรับลิ้นร้อนจากคนบนร่าง
นาทีนี้ปฏิเสษคนตรงหน้าไม่ได้เลยสักนิด
เขาต้องการ....ต้องการให้เขาช่วยร่างเล็กได้ปลดปล่อยความอัดอั้นเสียที
มาร์ค:ก็ให้เวลามึงคิด.....จะให้กูทำอะไร....
แบม:...
ร่างเล็กไม่ตอบ
รีบกวาดโอบรอบคอของคนร่างหนาดึงท้ายทอยลงมา
ริมฝีปากอวบแนบชิดลงกับริมฝีปากของคนร่างสูง มาร์คไม่รอช้า
ใช้ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเพื่อหยอกล้อลิ้นเล็ก
สองลิ้นตะหวัดกันไปมาอย่างเชียวชาญ มาร์คเลื่อนมือมาสัมผัสมุมปากของคนร่างเล็กที่มีน้ำลายเลื่อมออกมาจากมุมปาก
เขาถอนจูบออก
ใช้นิ้มเรียวทั้งสองนิ้วสอกแทรกเข้าไปในโพร่งปาก ลิ้นเล็กดูดนิ้วเรียวไปมา
มาร์คเห็นเช่นนั้นกลับรู้สึกปวดหนึบที่ใต้ช่วงเอว
พึบ!
มาร์คไม่รอช้าดึงเข็มขัดกางเกงของร่างเล็กรูดออก
ตามด้วยอันเดอร์แวร์สีม่วง เผยให้เห็นของลับใต้ร่มผ้า
มาร์คใช้นิ้วเรียวที่เปื้อนไปด้วยน้ำหวานของร่างเล็กลูบไปยังแกนกายเล็กไปมา
แบม:อ๊า!
ม..มาร์ค...
มาร์ค:จะให้กูทำอะไร...บอกกูมา...
มาร์คหยุดชะงักการกระทำ
สบตากับคนร่างเล็กที่แววตาเต็มไปด้วยความกระหาย มองดูเซ็กซี่อยู่ไม่น้อย
น้ำตาเอ่อล้นออกมาด้วยความกระหาย ริมฝีปากแดงบวมเจ่อขึ้น
แบม:ช..ช่วยผมที
ผมไม่ไหวแล้ว! อ๊า!
ทุกอย่างเน้นทุกความรู้สึก
แกนกายเล็กหยักขึ้นลงด้วยมือเรียวของคนใต้ร่าง มาร์คสูดดมซอกคอหวาน
โดยที่มือยังไม่หยุดทำหย้าที่ ยิ่งขึ้นลงเร็วมากเท่าไหร่ เสียงครางของคนร่างเล็กยิ่งดังขึ้นมากเท่านั้น
แบม:อ๊า!
แฮกๆ....
เสียงครางดังลั่นห้องเมื่อคนร่างเล็กมาถึงปลายฝัน
น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาเป็นจำนวนมาก
เมื่อไม่เคยได้รีดน้ำด้วยตัวของตัวเองมานานมากแล้ว
มาร์คลุกขึ้นเอื่อมมือไปหยิบกล่องปริศนามา ร่างเล็กมองตามด้วยสายตาพล่ามัว
มาร์คส่งยิ้มให้กับเขาก่อนจะหยิบสิ่งขิงสิ่งนั้นขึ้นมา
นั้นคือลูกตุ้มลูกใหญ่ห้อยลงมาสองสามลูก เขาสบตากับคนร่างหนาอย่างไม่เข้าใจ
มาร์คทำได้แต่ส่งยิ้มให้กับผม เขาโน้มตัวลงมาคร่อมร่างผมอีกครั้ง
(อ่านต่อใน IG นะคับ!) อย่าลืมกลับไปเม้นใน https://www.instagram.com/fic_markbam3640/ ด้วยนะค้า
